کد مطلب:5800 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:109
هدف از رفتن به آسمان ها چه بود؟
با توجه به این كه خداوند، جلت عظمته، همه جا حاضر است و زمین و آسمان برای او فرقی ندارد، چرا پیامبر صلی الله علیه وآله به آسمان ها رفت؟
برای پاسخ، روایتی از امام موسی كاظم علیه السلام می آوریم كه شخصی از ایشان سؤال نمود: آیا خدا متصف به مكان می گردد؟
حضرت علیه السلام فرمود: نه. همه جا برایش یكسان است.
عرض كرد: پس چرا جدّت رسول اللّه صلی الله علیه وآله را به آسمان ها بردند؟
حضرت علیه السلام فرمود: چون فرشته های آن عالم، آرزوی دیدنش را داشتند، ملائكه مشتاق دیدن او بودند، رفت تا آسمان ها هم از وجودش لذّت ببرند.
و دیگر آن كه او را بردند تا عجائب عالم ملكوت را ببیند و بیاید به اهل دنیا خبر دهد.
ابن بابویه به سند معتبر روایت كرده كه ابوحمزه ثمالی از حضرت امام سجادعلیه السلام سؤال نمود آیا خدا قابل وصف به مكان است و او دارای مكانی هست؟
حضرت علیه السلام فرمود: خدا از آن بالاتر و پاك تر است كه مكانی داشته باشد.
ابوحمزه عرض كرد: پس چرا خدا، پیغمبر خود، محمّدصلی الله علیه وآله را به آسمان بُرد؟
حضرت علیه السلام فرمود: برای آن به آسمان برد كه به او ملكوت آسمان ها و آن چه در آسمان از عجاب صنع و بدایع خلق اوست، بنمایاند.
ابوحمزه عرض كرد: پس «ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّی - فَكَانَ قَابَ قَوْسَیْنِ أَوْ أَدْنَی» [1] به چه معنی است؟
حضرت علیه السلام فرمود: یعنی رسول خداصلی الله علیه وآله به حجاب های نور حق تعالی نزدیك شد، پس ملكوت آسمان ها را دید، سپس آویخته شد و به سوی زمین نظر كرد و ملكوت زمین همه را آن جا مشاهده نمود، چنان چه گمان كرد كه زمین آن قدر به او نزدیك است مانند دو سر كمان یا نزدیك تر از دو سر كمان [2] 22).
به هر حال، رسول اكرم صلی الله علیه وآله با بدن مادی كه خلقتش از نور بوده و با همان روح قدسی كه مورد تأیید الهی قرار داشته به عالم بالا عروج كرده تا آثار قدرت الهی را در ماوراء این عالم مشاهده نماید و قلب نورانی او در پرتو دیدار آن آثار حیرت انگیز، نورانی تر گردد و برای هدایت و رهبری خلق آمادگی بیش تری داشته باشد.
برای پاسخ، روایتی از امام موسی كاظم علیه السلام می آوریم كه شخصی از ایشان سؤال نمود: آیا خدا متصف به مكان می گردد؟
حضرت علیه السلام فرمود: نه. همه جا برایش یكسان است.
عرض كرد: پس چرا جدّت رسول اللّه صلی الله علیه وآله را به آسمان ها بردند؟
حضرت علیه السلام فرمود: چون فرشته های آن عالم، آرزوی دیدنش را داشتند، ملائكه مشتاق دیدن او بودند، رفت تا آسمان ها هم از وجودش لذّت ببرند.
و دیگر آن كه او را بردند تا عجائب عالم ملكوت را ببیند و بیاید به اهل دنیا خبر دهد.
ابن بابویه به سند معتبر روایت كرده كه ابوحمزه ثمالی از حضرت امام سجادعلیه السلام سؤال نمود آیا خدا قابل وصف به مكان است و او دارای مكانی هست؟
حضرت علیه السلام فرمود: خدا از آن بالاتر و پاك تر است كه مكانی داشته باشد.
ابوحمزه عرض كرد: پس چرا خدا، پیغمبر خود، محمّدصلی الله علیه وآله را به آسمان بُرد؟
حضرت علیه السلام فرمود: برای آن به آسمان برد كه به او ملكوت آسمان ها و آن چه در آسمان از عجاب صنع و بدایع خلق اوست، بنمایاند.
ابوحمزه عرض كرد: پس «ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّی - فَكَانَ قَابَ قَوْسَیْنِ أَوْ أَدْنَی» [1] به چه معنی است؟
حضرت علیه السلام فرمود: یعنی رسول خداصلی الله علیه وآله به حجاب های نور حق تعالی نزدیك شد، پس ملكوت آسمان ها را دید، سپس آویخته شد و به سوی زمین نظر كرد و ملكوت زمین همه را آن جا مشاهده نمود، چنان چه گمان كرد كه زمین آن قدر به او نزدیك است مانند دو سر كمان یا نزدیك تر از دو سر كمان [2] 22).
به هر حال، رسول اكرم صلی الله علیه وآله با بدن مادی كه خلقتش از نور بوده و با همان روح قدسی كه مورد تأیید الهی قرار داشته به عالم بالا عروج كرده تا آثار قدرت الهی را در ماوراء این عالم مشاهده نماید و قلب نورانی او در پرتو دیدار آن آثار حیرت انگیز، نورانی تر گردد و برای هدایت و رهبری خلق آمادگی بیش تری داشته باشد.
[1] نجم (53) آيه 8 - 9.
[2] حيوة القلوب، ج2، ص277.